چرا کرونا بعضی جوانان سالم را می کُشد؟ - گردشیا

به گزارش خبرنگاران، پژوهشگران در سراسر دنیا در حال تحقیق درباره این نکات هستند که ویروس کرونا چگونه رفتار می نماید و چه عوامل بهداشتی افراد را در معرض خطرات بیشتری قرار می دهند. بعلاوه، پژوهشگران در پی فهم این مسئله هستند که آیا ویژگی های ژنتیکی وجود دارند که ممکن است باعث شوند برخی افراد نسبت به دیگران، واکنش متفاوتی به بیماری نشان دهند.

در مورد اینکه چرا ویروس نو کرونا، یا همان کووید-19، اینقدر غیرمعمولی و به نحو مرگباری گزینشی است، نظریات متعددی مطرح شده است. روزنامه انگلیسی ایندیپندنت طی گزارشی به قلم هری کاکبرن، به برخی از این نظریات پرداخت. به نوشته این روزنامه، برخی دانشمندان گفته اند که حجم آلودگی به ویروس -یا اصطلاحا بار ویروسی - می تواند در نحوه پاسخ بدن به ویروس تفاوت زیادی ایجاد کند. به بیان ساده تر، هر چقدر تعداد ویروس ها در بدن یک فرد بیشتر باشد، نتیجه عملکرد بدن فرد در مقابل ویروس ضعیف تر می گردد.

یک نظریه دیگر می گوید که تمایزات ژنتیکی در انسان ها - تفاوت ها در دی ان ای (DNA) - می تواند میزان آسیب پذیری فرد در مقابل ویروس را تحت تاثیر قرار دهد.

بیشتر بخوانید:

انتها کرونا چه خواهد شد؟

راز ابتلای دوباره به کرونا چیست؟

در رابطه با اینکه چرا جوانان به ظاهر سالم در اثر کرونا می میرند، دیدگاه دیگری هم وجود دارد که می گوید آن ها ممکن است یک نوع سیستم ایمنی دارند که به شدت واکنش نشان می دهد. این سیستم در مبارزه با ویروس بیش از حد فعال می گردد. در چنین سناریویی، طوفان ناشی از این فعالیت، ممکن است به طور غیرعمد اعضای حیاتی مانند ریه ها را از کار بیندازد.

هیچکدام از این نظریه ها، رقیب یکدیگر نیستند. همه جوانب آنها، بعلاوه سایر عوامل بی تعداد دیگر، ممکن است در یک فرد بیمار جمع شوند.

بار ویروسی

دکتر ادوارد پارکر، از دانشکده بهداشت و طب استوایی لندن، شرح داده است که چگونه بار ویروسی زیاد می تواند بر انسان ها تاثیر بگذارد. او گفت: بعد از اینکه به ویروس مبتلا شویم، ویروس در سلول های بدنمان تکثیر می گردد. به میزان کلی ویروسی که یک فرد حامل آن است، بار ویروسی گفته می گردد. در رابطه با کووید-19، گزارش های اولیه از چین نشان می دهد که بار ویروسی در بیمارانی که بیماری وخیم تری دارند، بیشتر است. امری که بر (بیماری های) سارس و آنفولانزا هم صدق می نماید.

به گفته پارکر، وقتی فرد در ابتدای ابتلا به ویروس، در معرض میزان زیادی ویروس قرار گیرد، شدت آلودگی و بیماری این فرد افزایش می یابد. مطالعات بر موش ها نشان می دهد که آلودگی خفیف، ولی مکرر به ویروس، می تواند به میزان آلودگی یکباره، ولی شدید به ویروس موثر باشد. پارکر در ادامه تاکید نمود که ما باید همه احتمالات ابتلا به ویروس را کمتر کنیم. این احتمالات ممکن است شامل یک فرد بیمار با علایم مشخص باشد که به وسیله سرفه، میزان زیادی ویروس پخش می نماید یا اینکه افراد بیمار بدون علایم که میزان اندکی ویروس پخش می نمایند.

پرفسور وندی بارکلی، رئیس گروه بیماری های عفونی در امپریال کالج لندن، دیدگاه مشابهی درباره مقوله بار ویروسی دارد. به گفته بارکلی، به طور کلی در ویروس های تنفسی، گاهی نتیجه ابتلا - چه شدید باشد چه ملایم- به وسیله میزان ویروس هایی که وارد بدن می شوند، مشخص می گردد. همه چیز به تعداد نیرو های دو طرف نبرد بستگی دارد. دفع ارتش عظیم ویروس ها، به وسیله ارتش سیستم ایمنی بدن، سخت است.

بارکلی گفت: بنابراین، دور ایستادن از افراد، به هنگام پخش کردن ویروس به وسیله نفس کشیدن یا سرفه کردن، احتمالا به این معناست که ذرات ویروسی کمتری به شما می رسند و به ویروس های کمتری آلوده می شوید و کمتر بیمار خواهید شد. پزشکانی که باید به بیماران بسیار نزدیک شوند تا از آنان نمونه بگیرند یا تجهیزات به آن ها متصل نمایند، با ریسک بیشتری روبرو هستند؛ بنابراین باید ماسک بپوشند.

جوانان هم در مقابل کرونا آسیب پذیر هستند.

تفاوت های ژنتیکی میان مبتلایان

دانشمندان برای آنالیز ژنوم های بیماران کووید-19 جهت کشف تمایزات دی ان ای آماده می شوند. تمایزاتی که ممکن است نشان دهند که چرا برخی افراد نسبت به دیگران با خطرات بیشتری روبرو می شوند. یافته ها می توانند در شناسایی گروه هایی که بسیار در خطر بیماری حاد هستند و کسانی که می توان از آن ها محافظت کرد، مورد استفاده قرار گیرند. بعلاوه از این معلومات می توان در پیدا کردن درمان موثر برای ویروس استفاده کرد.

در حال حاضر برای جمع آوری دی ان ای پژوهشی از بیماران در سراسر دنیا، کوشش های عظیمی انجام می گردد که هدف نهایی آن ها جمع آوری شواهدی از افرادی است که مسائل سلامتی زمینه ای ندارند، اما به ویروس واکنش متفاوتی داشته اند.

یکی از زمینه های امیدوارنماینده پژوهش درباره اینکه چرا برخی در مقابل ویروس کرونا آسیب پذیرترند، به تفاوت ژنی در پروتئین های موجود در پوشش خارجی برخی سلول های انسانی (به نام ACE2) مربوط می گردد. ویروس کرونا از این سلول ها برای وارد شدن به سلول های ریه و مجرا های تنفسی استفاده می نماید. تفاوت در فراوری ACE2 می تواند ورود و آلوده کردن سلول ها را برای ویروس آسان تر یا سخت تر کند.

آندریا گانا، از انستیتوی پزشکی مولکولی در دانشگاه هلسینکی، به مجله ساینس مگزین گفته است: ما شاهد تفاوت های عظیم در نتایج بالیتنی و نتایج همه کشور ها هستیم. اینکه چه میزان از این ها به وسیله آسیب پذیری ژنتیکی تببین می گردد، پرسشی است که هنوز پاسخی ندارد.

یک حوزه دیگر پژوهش به نوع خون مربوط است. اینکه آیا تفاوت در گروه خونی، می تواند به سطوح متفاوتی در آسیب پذیری در مقابل بیماری منجر گردد یا نه. یک تیم تحقیقاتی چینی طی مقاله ای گزارش کرد که افراد دارای گروه خونی نوع اُ (O) ممکن است در مقابل ویروس مصون بمانند و آن هایی که گروه خونی آ. (A) دارند ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند.

مانوئل ریواس، ژن شناس انسانی در دانشگاه استنفورد به ساینس مگزین گفت: ما کوشش می کنیم که بفهمیم آیا این یافته ها، محکم هستند یا نه.

پیش بینی می گردد که اولین نتایج تحقیقات درباره تفاوت های ژنتیکی و آسیب پذیری، در کمتر از دو ماه منتشر شوند.