پلیس کانادا زنان بومی این کشور را مورد آزار و اذیت قرار می دهد - گردشیا

از سفر با تور ارزان کانادا لذت ببرید.

به گزارش خبرگزاری پرس تی وی، دیده بان حقوق بشر در گزارشی که روز چهارشنبه 91/11/25 در همین خصوص منتشر شد، اسناد متعددی را در رابطه با اظهارات زنان و دختران جوامع بومی در ایالت بریتیش کلمبیا مبنی بر زندگی در سایه ترس و وحشت مداوم، ارائه نموده است.

خبرگزاری فرانسه به نقل از مگان راد یکی از نویسندگان گزارش دیده بان حقوق بشر در همین خصوص گفت: خطر خشونت های محلی از یک طرف و بدرفتاری پلیس سوار سلطنتی کانادا از طرف دیگر، باعث شده است تا زنان بومی در شرایطی از ناامنی به سر برند.

این گزارش 89 صفحه ای همچنین مواردی از اتهامات آزار دهنده تجاوز و حملات جنسی که از جانب پلیس کانادا صورت گرفته را بیان نموده است.

بر اساس این گزارش: از میان ده شهری که از جانب مقامات دیده بان حقوق بشر در مناطق شمالی مورد بازدید قرار گرفته است، ما اتهاماتی را در رابطه با حملات جنسی افسران پلیس به مردم شنیده ایم.

این گزارش در واقع نتیجه تحقیقاتی است که در خصوص جاده ای به نام جاده اشک ها (Highway of Tears) صورت گرفته است.

این اتوبان هشتصد کیلومتری در مرکز ایالت بریتیش کلمبیا مکانی است که 18 زن در طول چند دهه گذشته در آن ناپدید شده اند.

دو محقق از امریکا و کانادا در تابستان سال گذشته، 5 هفته وقت خود را در شمال ایالت بریتیش کلمبیا به مصاحبه با 42 زن و 8 دختر وابسته به جوامع ساکن در امتداد این اتوبان اختصاص دادند.

محققان در تحقیقات خود به این نتیجه رسیدند که تمامی قربانیان از این می ترسیدند که مبادا از جانب افراد وابسته به جوامع خود و یا افراد پلیس مورد حملات تلافی جویانه قرار گیرند و به همین خاطر اصرار داشتند که هویت آنان ناشناس باقی بماند.

راد در تشریح این گزارش می گوید: این گزارش در باره سطحی از ترس است که من و همکارم در مناطق شمالی شاهد آن بودیم به حدی که می توان آن را با شرایط حاکم بر عراق در دوره پس از جنگ مقایسه کرد.

به گفته راد: در حقیقت موضوع فقدان رسیدگی به بی مبالاتی و بدرفتاری پلیس مطرح است که باعث شده تا شرایطی به وجود آید که خشونت های اعمال شده علیه زنان و دختران بومی بدون مجازات باقی بماند.

این گزارش از دولت فدرال می خواهد تا تحقیقاتی ملی را برای رسیدگی به قتل و مفقود شدن بومیان به اجرا گذارد و همچنین تحقیقاتی مستقل و غیرنظامی نیز در خصوص سوء رفتارهای پلیس کانادا انجام گردد.

پلیس سوار سلطنتی کانادا نیز اعلام نموده که اتهامات مطرح شده را کاملا جدی می گیرد ولی از طرفی هم مدعی شده که رسیدگی به چنین شکایات جدی آن هم در شرایطی که به هیچ وجه نمی توان قربانیان متهمان را شناسایی کرد، کار غیرممکنی است.

جوامع بومی در کانادا اعلام نموده اند که از قصور اوتاوا در رابطه با رسیدگی به درد و رنج های اجتماعی و مالی جمعیت یک و دو میلیون نفری وابسته به این جوامع، به تنگ آمده اند.

بسیاری از بومیان کانادایی در شرایط بسیار بدی به سر می برند و از امکانات ناکافی برای زندگی برخوردارند که از آن جمله می توان به آب آشامیدنی ناسالم، نداشتن سرپناه مناسب، اعتیاد و میزان بالای خودکشی در میان آنان اشاره نمود.

عفو بین الملل نیز در گزارشی که در تاریخ نوزدهم دسامبر سال 2012 میلادی منتشر کرد از دولت کانادا خواسته است تا در رابطه با نقض حقوق بشر در این کشور پاسخ گو باشد و به طور اخص حقوق بومیان را رعایت کند.