نگاه مردم به عملکرد دولت روحانی - گردشیا

اما اگر این سخنان را متوجه نارضایتی مردم از شرایط حاضر بدانیم و اینکه چرا جامعه تاب آوری دولت در مقابل فشارهای طاقت فرسا و وجود همین حد از امکانات را درنمی یابد و تا حدی همان ادعاهای مخالفان را تکرار می نماید، احتیاجمند آسیب شناسی است. گمان می رود این سرفصل ها را بتوان برای چنین رفتاری برشمرد:

-شاخص های مالی منتشرشده توسط بانک مرکزی و مرکز آمار طی سال های 97 تا به امروز (بازگشت تحریم ها) از رکود تورمی و کاهش سرمایه گذاری و افزایش بی کاری و نابرابری و کوچک شدن سفره مردم و... حکایت می نماید. حقایقی که نمی توان آنها را کتمان کرد و بدون قانع کردن جامعه در دلایل و ضرورت های تحمل این سختی ها و فشارهای روزافزون انتظار تاب آوری آنان را داشت. به ویژه با نامشخص بودن دستاوردهای حاصله در صورت غلبه بر این سختی ها و سهم مردم از ثمرات آن پیروزی و تأثیر آن بر زندگی و رفاه خود و فرزندان و پیشرفت و توسعه کشورشان. اگر اصولا این راستا دستاوردی داشته باشد. چنان که به قول آقای حسین مرعشی سیاست های ما سیاست های گسترش نفوذ در منطقه و سیاست های ضد آمریکایی در منطقه خاورمیانه است. این سیاست ها با سیاست هایی که کشور احتیاج دارد تا رشد مالی داشته باشد، مغایر است. الان ایران 500 میلیارد دلار فراوری ناخالص داخلی دارد و معادل امارات متحده عربی است، اما جمعیت امارت پنج میلیون و ما 85 میلیون نفر هستیم (خبر آنلاین - 99/12/2).

بر این اساس دولت می توانست و باید در راستا این فرایند مقاومتی، نظر جامعه را می پرسید و متناسب با این نظرها، گام های بعدی را در این راه برمی داشت. به عبارتی برای مردم به هیچ وجه قابل درک نیست که اگر امروز قیمت یک کیلوگرم گوشت یا مرغ یا یک متر سرپناه یا دارو و درمان چندین و چند برابر شده است، مابازای آن چه بوده و در کدام حوزه این سختی و کمبودهای حیاتی جبران شده و تحمل این دشواری ها را توجیه پذیر نموده است.

- بخش بزرگی از موفقیت های دولت در حوزه زیرساخت های مالی مانند افزایش فراوری گاز، بنزین، آب، برق و... است که با وجود ارزش و اهمیت بسیار، به واسطه قیمت های دستوری و حجم بزرگ یارانه ها، این موفقیت ها از دید مردم پنهان مانده و انجام آنها به اموری بدیهی تبدیل شده که وظیفه دولت است.

-حوزه سیاست و آزادی های قانونی پاشنه آشیل دولت است. به عبارتی برای جامعه ایران و به ویژه طبقه متوسط برخورداری از رفاه مالی به همان میزان از اهمیت برخوردار است که احترام به شأن و صندلی او به عنوان یک انسان و شهروند. در همین روزهای اخیر اخبار منتشرشده درباره بعضی مسائل سیاسی و مطالبات کارگری و صنفی در کنار سوءاستفاده ها و تبعیض ها و پرونده های فساد یا احساس عقب ماندگی در واکسیناسیون نسبت به سایر کشورهای منطقه و دنیا و... می تواند هر گونه دستاورد مالی را از نظرها محو و بی ارزش کند.

-ضعف اطلاع رسانی و فقدان سیاست منسجم رسانه ای به ویژه در فضای بس پیچیده و هزارتوی مجازی از آسیب های جدی دولت است. متأسفانه دولت نتوانسته از امکانات قابل توجه خبری و رسانه ای در اختیار خود به نحو مؤثری برای ارتباط با جامعه و قانع کردن آن استفاده کند و این ارتباط یک طرفه یا از بالا به پایین و در قالب سخنرانی و صدور بیانیه و اطلاعیه یا دفاع بد و ناشیانه از اقدامات و عملکردش بوده است.

به نظر می رسد در صورت تحلیل و برطرف آسیب های فوق و موارد دیگری از این دست است که می توان مردم را با این سخن معاون اول رئیس جمهوری همراه کرد که امروز ترامپ و تیم او رفته اند اما ملت و نظام ایران سرفراز هستند و اقتصاد کشور نیز سرپا ایستاده است.