علل و علائم کشیدگی عضلانی و مراحل درمان آن چیست - گردشیا

آیا تا به امروز دچار کشیدگی عضله شده اید؟ احتمالا جواب شما مثبت است، ولی آیا می دانید علاوه بر درمان های تحت نظر پزشک می توانید با استفاده از درمان خانگی نیز این مشکل را حل کنید. در ادامه درباره انواع درمان های کشیدگی عضلانی صحبت خواهیم کرد.

کشیدگی عضلات چیست؟

کشیدگی عضله (Muscle Strain) همان آسیب به عضله یا تاندون است. تاندون یا زردپی، بافت رشته ای است که عضلات را به استخوان متصل می کند.

آسیب های جزئی ممکن است موجب کشیدگی عضله یا تاندون شود، در حالی که آسیب های شدیدتر ممکن است موجب پارگی جزئی یا کامل این بافت ها شود.

کشیدگی عضلات بیشتر در قسمت تحتانی کمر و عضلات پشت ران (عضلات همسترینگ) به وجود می آید.

تفاوت بین کشیدگی و پیچ خوردگی در این است که کشیدگی شامل آسیب به عضله یا بافت هایی می شود که عضله را به استخوان متصل می کند. اما پیچ خوردگی باعث آسیب دیدگی بافت هایی می شود که دو استخوان را به هم وصل می کند.

درمان اولیه برای کشیدگی عضله می تواند شامل استراحت، گذاشتن کمپرس یخ روی محل جراحت، فشرده سازی و بالا نگه داشتن عضو آسیب دیده باشد. کشیدگی های خفیف را می توان به خوبی در منزل درمان کرد. با این حال، درمان کشیدگی های شدید گاهی اوقات مستلزم عمل جراحی است.

علائم کشیدگی عضلات

علائم و نشانه های کشیدگی عضله با توجه به شدت آسیب دیدگی متفاوت هستند و ممکن است شامل موارد زیر باشد که عبارتند از:

* درد یا حساسیت (به لمس)

* قرمزی یا کبودی

* محدودیت دامنه حرکتی

* درد هنگام استفاده از عضله یا مفصل مرتبط به آن

* ضعف عضله یا تاندون ها

* ورم

* ضعف عضلانی

چه زمانی برای درمان کشیدگی عضلات به پزشک مراجعه کنیم؟

کشیدگی های خفیف را می توان در منزل درمان کرد. اما چنانچه علی رغم درمان علائم بدتر شد، بهتر است که به پزشک مراجعه کرد. خصوصا در مواردی که درد غیرقابل تحمل بوده یا فرد دچار بی حسی یا سوزن سوزن (گزگز) در ناحیه جراحت شود. عموما توصیه می شود که در صورت داشتن درد زیاد یا اثر نکردن درمان های خانگی (طی 24 ساعت) بهتر است که به پزشک مراجعه کرد. همچنین چنانچه در لحظه آسیب دیدگی متوجه صدای ترکیدن یا تق تق شدید، توانایی راه رفتن نداشتید یا تورم، درد، تب یا بریدگی باز داشتید، بهتر است در بخش اورژانس بیمارستان معاینه شوید.

دلایل کشیدگی عضلانی

فشارهای حاد می تواند به علت یک اتفاق یا سانحه باشد یا اینکه به علت وضع نامناسب بدن در هنگام بلند کردن اجسام سنگین به وجود بیاید. کشیدگی های عضله مزمن می توانند در اثر آسیب دیدگی های تجمعی یا انجام حرکات مکرر و یکنواخت به وجود بیایند.

کشیدگی عضلانی حاد هنگامی اتفاق می افتد که عضله به طور ناگهانی و غیر منتظره پاره می شود. چنین پارگی هایی ممکن است در اثر صدمات یا ضربه ایجاد شود. این پارگی ها می توانند به دلایل زیر ایجاد شوند:

* خوب گرم نکردن بدن قبل از فعالیت بدنی که باعث آسیب ورزشی می شود.

* انعطاف پذیری ضعیف

* عدم آموزش و تمرین کافی

* ورزش زیاد و خستگی شدید

تصور غلطی که در این زمینه وجود دارد این است که فقط تمرینات سخت و با شدت زیاد هستند که باعث کشیدگی عضلات می شود. اما طبق کتاب پزشکی جان هاپکینز، کشیدگی عضلانی حتی با راه رفتن هم می تواند ایجاد شود.

در موارد زیر امکان کشیدگی حاد عضلانی وجود دارد:

* لغزش یا شل شدن پابند

* پریدن

* دویدن

* پرتاب کردن چیزی

* بلند کردن اجسام سنگین

* نشست و برخاست نادرست به همراه اجسام سنگین

توجه داشته باشید که کشیدگی های حاد عضلانی در هوای سرد بیشتر دیده می شوند. این امر به این علت است که عضلات در دماهای پایین تر سفت تر می شوند. از این رو گذاشتن وقت بیشتر برای گرم کردن بدن در این شرایط برای جلوگیری از کشیدگی عضلات بسیار حائز اهمیت است.

کشیدگی مزمن عضلانی نتیجه حرکت تکراری است که می تواند تحت شرایط زیر ایجاد شود:

* ورزش هایی مانند قایقرانی، تنیس، گلف یا بیس بال

* نگه داشتن کمر یا گردن در وضعیتی نادرست برای مدت طولانی، مثلاً زمانی که پشت میز کار می کنید

* طرز نشستن یا ایستادن نادرست

عوامل خطرساز برای کشیدگی عضلات

انجام ورزش هایی که مستلزم تماس افراد با یکدیگر است، مانند فوتبال، راگبی، هاکی، بوکس و کشتی می تواند خطر کشیدگی عضلات را افزایش دهد. قسمت های خاصی از بدن در هنگام انجام برخی فعالیت ها و ورزش های خاص در معرض خطر کشیدگی بیشتری قرار دارند. این قسمت ها عبارتند از:

ساق و مچ پا: ورزش هایی که مستلزم شروع سریع و پرش هستند، مانند دو با مانع و بسکتبال می توانند به خصوص برای تاندون آشیل مچ پا آسیب زا باشند.

دست: ورزش هایی که مستلزم گرفتن اجسام با دست مانند ژیمناستیک یا گلف هستند نیز می توانند خطر کشیدگی عضلات دست را افزایش دهند.

آرنج: کشیدگی آرنج اغلب در اثر انجام ورزش هایی که مستلزم گرفتن راکت یا انجام حرکات پرتابی است به وجود می آید.

تشخیص کشیدگی عضلانی

پزشک با معاینه جسمانی قسمت هایی که دچار ورم شده یا دردناک هستند را بررسی می کند. محل و شدت درد می تواند به پزشک در تشخیص میزان و نوع آسیب دیدگی کمک کند.

در صدمات شدیدتر که عضله یا تاندون پاره شده، پزشک ممکن است عفونت را نیز تشخیص دهد. عکس برداری سونوگرافی در بیشتر موارد می تواند به تشخیص انواع مختلفی از آسیب های بافت نرم کمک کند.

در اغلب موارد کشیدگی عضله نیازی به رادیولوژی اشعه ایکس نیست، مگر اینکه فرد دارای سابقه آسیب دیدگی یا مشکوک به عفونت باشد.

درمان خانگی کشیدگی عضله

تورم و خونریزی موضعی عضله (ناشی از پارگی رگ ها) را به بهترین شکل می توان در همان ابتدای بروز کشیدگی با سرما یا گرما و نگه داشتن عضله در حالت کشیده درمان کرد. استفاده از گرما می تواند به کاهش ورم کمک کند.

توجه: کمپرس سرد یا گرم را نباید مستقیما روی پوست بگذارید. همیشه از یک پوشش مانند حوله بین یخ یا گرما و پوست استفاده کنید.

برای کاهش درد و بهبود قابلیت های حرکتی از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ﻧﺎﭘﺮوﮐﺴﻦ (Naproxen) و اﯾﺒﻮﭘﺮوﻓﻦ (Ibuprofen) استفاده کنید. در صورت ابتلا به بیماری کلیوی یا داشتن سابقه ابتلا به خونریزی دستگاه گوارش یا مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند کومادین (Warfarin) ، بدون مشورت پزشک از این داروها استفاده نکنید.

در این صورت، مصرف استامینوفن در حالی که تأثیر بر روی التهاب ندارد، اما بی خطرترین راه کار برای کاهش درد است.

محافظت، استراحت، یخ، فشار، بالا نگه داشتن عضو که به آن تکنیک پرایس (PRICE) گفته می شود می تواند به درمان عضله آسیب دیده کمک کند. برای این کار ابتدا، تمام لباس های تنگ، از جمله زیورآلات و جواهرات ناحیه آسیب دیده را در بیاورید و سپس:

* عضله ای که دچار کشیدگی شده را با آتل، اسپلینت یا سایر وسایل محافظتی بی حرکت نگه دارید.

* به عضله ای که دچار کشیدگی شده استراحت دهید. از انجام فعالیت ها یا کارهایی که به عضله فشار آورده یا درد آور هستند خودداری کنید.

* روی ناحیه آسیب دیده یخ بگذارید (هر 1 ساعت یک بار و هر بار به مدت 20 دقیقه): یخ دارای خاصیت ضد التهاب و تسکین دهندگی است. کمپرس یا بسته های کوچکِ یخ مانند کیسه های سبزیجات یخ زده یا آب یخ بسته در فنجان های قهوه را روی ناحیه آسیب دیده بگذارید که می تواند به کاهش التهاب کمک کند.

* فشرده سازی را می توان به آرامی با بانداژهای فشاری یا الاستیک انجام داد که می تواند علاوه بر پشتیبانی، موجب کاهش تورم شود. مراقب باشید که بانداژها را محکم نبندید.

* بالا نگه داشتن عضو می تواند تورم را کاهش دهد. به عنوان مثال، در هنگام نشستن پاهای خود را روی یک بالش یا وسیله دیگر بگذارید.

* بعد از سه روز، چندین بار در روز عضله را گرم کنید.

* این روش به گردش خون در منطقه در حال بهبود کمک می کند.

* به عضله خود خیلی طولانی استراحت ندهید.

* این کار می تواند باعث سفتی و ضعف شود. بهتر است هر چه سریعتر شروع به کشیدن ملایم عضلات خود نمایید. سپس به تدریج سطح فعالیت خود را افزایش دهید.

* قبل از تمرین حرکات کششی انجام داده و بدن خود را گرم کنید.

* این کار به افزایش خون رسانی به عضلات کمک می کند و خطر آسیب دیدگی را در شما کاهش می دهد.

* برای روی فرم نگه داشتن عضلات خود تلاش کنید.

* اگر ماهیچه های شما قوی و سالم باشد، احتمال ایجاد کشیدگی عضلات کمتر می شود.

* اگر کشیدگی عضلانی شدید باشد، ممکن است به مراقبت پزشکی نیاز داشته باشید. در بسکمک از مواقع استفاده از جلسات فیزیوتراپی نیز توصیه شود.

* تا زمانی که درد به صورت قابل ملاحظه ای بهبود نیافته، از انجام فعالیت هایی که موجب افزایش درد شده یا ناحیه آسیب دیده را درگیر می کنند خودداری کنید.

کشیدگی عضلات کشاله ران چگونه ایجاد میشود

عضلات ادکتور در ناحیه کشاله ران قرار دارند. این عضلات در بالا به لگن متصل شده و در پایین به استخوان ران میچسبند و وظیفه آنها نزدیک کردن ران ها به یکدیگر است.

کشیدگی عضله ادکتور در کشاله ران در قسمت کلفت آن و یا در محلی است که عضله به تاندون متصل میشود. کشیدگی معمولاً موقعی ایجاد میشود که عضله در حین انقباض شدید باشد و به ناگاه تحت کشش قرار گیرد و یا به آن ضربه ای وارد شود.

هر عضله تا حد معینی میتواند کش بیاید و اگر تحت نیروی کششی بیشتری قرار گیرد آسیب های ذکر شده بوجود میایند. وقتی مفصل لگن از قبل و به هر علتی دچار محدودیت حرکتی باشد احتمال کشیدگی عضلات اطراف آن بیشتر میشود.

بیشتر کشیدگی های عضلات کشاله ران وقتی بوجود میاید که فرد بدون به اصطلاح گرم کردن خود شروع به ورزش میکند. در فرایند گرم کردن بدن قبل از شروع ورزش اصلی، یک سری حرکات کششی انجام میشوند.

علائم کشیدگی عضلات کشاله ران لگن چیست

مهمترین علائم کشیدگی عضلات کشاله ران عبارتند از:

* مهمترین علامت، درد در روی عضلات کشاله ران است. این درد بلافاصله بعد از حرکتی که موجب کشیدگی عضله و تاندون میشود در ناحیه کشاله ران احساس میشود. پس از آن درد کم شده و بصورت یک درد مداوم و گنگ در ناحیه کشاله ران در میاید.

* در ابتدا درد ممکن است فقط در شروع ورزش یا اول صبح بعد از برخاستن از خواب احساس شود و بعد از چند دقیقه و یا با انجام چند حرکت نرمشی شدت آن کم شده و یا از بین میرود.

* اگر به بیماری بی توجهی شود و ورزش ادامه یابد بتدریج درد در حین انجام حرکات ورزشی هم ایجاد میشود و حتی با ورزش شدیدتر هم میشود. در موارد شدید بیماری درد در حالت معمولی و حتی در استراحت هم احساس میشود.

* ممکن است در زمان کشیده شدن عضله یک صدا یا تقه به از طریق فرد احساس شود که نشانه پاره شدن فیبرهای عضلانی است.

* لمس و فشار دادن عضله کشیده شده در ناحیه کشاله ران دردناک است.

* در حالات شدید ممکن است عضله متورم شود و یا پوست روی آن دچار خونمردگی شود.

* بیمار در هنگام راه رفتن دچار لنگش میشود

* گاهی اوقات قدرت عضله کاهش میابد

درمان و پیشگیری از کشیدگی عضلات کشاله ران چگونه است

کشیدگی عضلات کشاله ران در ناحیه لگن از جمله شایعترین آسیب های ورزشی است و بیشتر در عضلات ادکتور یا نزدیک کننده ران ایجاد میشود.

گاهی اوقات عضلات ادکتور یا نزدیک کننده ران بر اثر ضربه و یا بدنبال فعالیت های شدید بدنی دچار کشیدگی میشوند و در حالات شدیدتر ممکن است پارگی های میکروسکوپی در این عضلات بوجود بیاید که به آن استرین Strain هم میگویند.

گاهی هم فیبرهای عضلانی بطور کامل پاره میشوند. این کشیدگی عضلانی موجب درد شدیدی در ناحیه کشاله ران میشود.

درمان کشیدگی عضلات ادکتور در کشاله ران

به محض کشیده شدن عضلات کشاله ران باید اقدامات زیر انجام شوند :

* بلافاصله فعالیت ورزشی را قطع کرده و ادامه ندهید

* از سرمای موضعی استفاده کنید. با استفاده از کیسه حاوی خرده های یخ محل درد را به آرامی ماساژ داده و سرد کنید.

* برای مدتی باید از ایستان اجتناب کنید و بعد از آن هم تا مدتی باید با کمک دو عدد عصای زیر بغل راه بروید

* برای کاهش درد میتوانید از داروهای ضد درد یا ضد التهاب استفاده کنید

* بعد از گذشت دو روز محل درد را با استفاده از کیسه اب گرم یا حوله گرم حرارت دهید. گرما شدت درد را کمتر میکند. دقت کنید که در مرحله حاد برای کاهش درد از سرما و در مراحل بعد از گرما استفاده کنید

بعد از گذشت چند روز تا چند هفته (بسته به شدت آسیب) درد بتدریج کاهش میابد. در این حالت بیمار باید بتدریج خود را آماده بازگشت به فعالیت های ورزشی کند. مهمترین اقدام در این زمان انجام روزانه نرمش های کششی بخصوص در ناحیه کشاله ران و لگن و شکم و کمر است.

بعد از مدتی نرمش های تقویتی هم به نرمش های کششی اضافه میشوند. انجام این نرمش ها تاثیر به سزایی در کاهش درد باقیمانده در کشاله ران و همچنین آماده کردن ورزشکار برای برگشت به فعالیت ورزشی دارد.

این نرمش ها باید تحت نظر پزشک معالج و متخصص فیزیوتراپی انجام شوند.

در این مدت بیمار باید از انجام فعالیت های شدید بدنی و ورزشی اجتناب کند. موقعی که عضلات لگن و ران بخصوص عضلات کشاله ران کاملا بدون درد شدند و قابلیت کششی و قدرت کافی را بدست آوردند بیمار میتواند به فعالیت ورزشی قبلی برشود.

درمان کشیدگی عضلات تحت نظر پزشک

درمان تحت نظر پزشک مشابه درمان خانگی است. با این حال، پزشک همچنین می تواند میزان آسیب دیدگی عضله و تاندون را تشخیص دهد و در صورت نیاز به شما عصا یا بریس را برای بهبودی توصیه کند. پزشک همچنین می تواند معین کند که تا چه حد فعالیت های خود را محدود کرده یا اینکه کاملا در منزل استراحت کنید. همچین پزشک می تواند به شما توصیه کند برای بهبودی کامل برای انجام حرکات و تمرینات توان بخشی به فیزیوتراپی مراجعه کنید.

پیشگیری از کشیدگی عضلات

* می توانید با انجام روزانه حرکات کششی از کشیدگی عضله پیشگیری کنید.

* با مشورت پزشک خود یک برنامه مدون ورزشی را پیگیری کنید.

* پس از انجام ورزش، حرکات و تمرینات کششی را انجام دهید.

* قبل از انجام تمرینات ورزشی سنگین به خوبی بدن خود را گرم کنید. حرکاتی مانند چند دقیقه درجا دویدن آرام می تواند به خوبی بدن را گرم کند.

سخن پایانی

در اغلب موارد، بیشتر کسانی که دچار کشیدگی عضله شده اند، با دنبال کردن یک درمان مناسب به خوبی بهبود پیدا می کنند. با این حال، در مواردی که فرد دچار آسیب دیدگی های شدید شده، درمان تحت نظر پزشک انجام گرفته و ممکن است فرایند درمان طولانی باشد.

منبع: سایت دکتردکتر

سایت درمانکده

سایت ایران ارتوپد

منبع: راسخون