صنعت ایران نیاز به انقلاب کیفی دارد، ارتقای کیفیت محصولات با استفاده از روبات
به گزارش گردشیا، فرزاد چراغ پور استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس است که در زمینه طراحی و ساخت پروژه های روباتیک فعالیت داشته و پیروز به ثبت اختراع نیز شده است.
گروه دانشگاه خبرگزاری خبرنگاران، امروزه استارت آپ ها و شرکت های دانش بنیان اغلب روی فعالیت های خدماتی مانند فروش، حمل ونقل، تاکسی های اینترنتی و غذا فعالیت می کنند. از همین رو احتیاج است اکوسیستم استارت آپ ها و کارآفرینان به سمت حوزه های کمتر مورد توجه بـا پتانسـیل بالا و اثـرات اجتماعی و اقتصادی و ملی بالا در شرایط کنونی هدایت شود.
باتوجه به چالش های متعدد کشور در عرصه هایی مانند کشاورزی، سبک زندگی شهرنشینی، مسائل اجتماعی، محیط زیست، آلودگی و انرژی، در این بین گروه ها و شرکت های دانش بنیانی شکل گرفته اند که به صورت غیرمستقیم اندیشه و خلاقیت را وارد چرخه های تولید تا بازار می کنند. خبرگزاری خبرنگاران در راستای معرفی و تجربه نگاری فناوری، با گروه های استارت آپی پیروز در قالب پاتوق نخبگان همراه شده و پای صحبت خبرنگارانن نشسته است.
پاتوق نخبگان محفلی برای مخترعان و نخبگان است که در سلسله نشست هایی در راستای معرفی دستاوردها و چالش های استارت آپ ها و شرکت های دانش بنیان در خبرگزاری خبرنگاران برگزار می شود. در پنجمین نشست میزبان فرزاد چراغ پور سماواتی دارای مدرک دکتری مکانیک از دانشگاه صنعتی خواجه نصیر و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس سازنده ویلچر هوشمند هستیم. در ادامه مشروح این مصاحبه را می خوانید.
خبرنگاران: آیا صنعت ما در حال حاضر احتیاج به روبات دارد؟
چراغ پور سماواتی: ابتدا باید دید که مسئله صنعت مان چیست. سپس می توان از ابزار روباتیک در راهکارهایی که برای حل مسائل صنعت پیدا کرده ایم، استفاده کرد. مسائل صنعت ما با صنعت آلمان متفاوت است. اگر این سوال در آلمان مطرح شود، حقوق کارگر در ساعت با قیمت تمام شده روبات مقایسه می شود تا بهترین راه انتخاب شود. صنعت ایران نمی تواند مانند صنعت آلمان به این مشکل نگاه کند.
در ایران نیروی کار ارزان تر از روبات است. باتوجه به افزایش دلار، حقوق کارگران در ایران ارزان تر از چین است. برای مثال اگر هزینه دو روبات بسته بندی کلوچه 300 میلیون تومان شود، حقوق یک سال 20 کارگر هم 300 میلیون تومان می شود، بنابراین برای کارخانه دار استخدام نیروی انسانی ارزان تر است. ژاپنی ها بر مبنای آموزه های پروفسور دنینگ، پروفسور آمریکایی، فلسفه کیفیت را تغییر دادند. دنینگ در دهه 1970 کمپانی تولید روبات در آمریکا داشت اما به اندازه ای که در ژاپن مطرح بود، در آمریکا شهرت نداشت.
ایران در حال حاضر به انقلاب صنعتی احتیاج دارد که ژاپن در خصوص کیفیت محصولاتش انجام داد. خودرو را خودمان تولید می کنیم اما کیفیت مطلوبی ندارد، اکر شاخه های صنعتی از جمله نساجی، فولادسازی، مواد معدنی، ماشین آلات تولیدی، ماشین آلات کشاورزی دارین اما کیفیت تولید ما در سطح برندهای اروپایی نیست، حتی در سطح تکنولوژی صنعتی ترکیه نیست. هنوز هم وقتی می خواهند گیربکس بفروشند می گویند ترک، ایرانی یا چینی؟ هر کدام از آنها بسته به کشور سازنده قیمت متفاوتی دارند. بنابراین واقعا به انقلاب کیفیت در صنعت احتیاج داریم.
خبرنگاران: روبات ها می توانند این کیفیت را به صنعت اضافه کنند؟
چراغ پور سماواتی: وقتی هنوز به کیفیت تولید مورد در نظر در صنعت نرسیده ایم، چگونه این روبات را بسازیم؟ از آنجایی که نمی توانیم در مرحله تولید انبوه محصولات باکیفیت داشته باشیم، نمی توانیم روبات را خودمان تولید کنیم. بنابراین آن را وارد می کنیم و این امر تبدیل به چرخه بی پایانی می شود که سرانجامش تنها به واردات روبات می رسد. روبات می تواند به افزایش کیفیت در صنعت ما کمک کند اما این که این روبات ها کجا تولید شوند یا از کجا وارد شوند مسئله ای جداگانه است.
خبرنگاران: به نظر شما در دانشگاه ها احتیاج صنعت به روباتیک درک شده است؟
چراغ پور سماواتی: باید دید که نگاه واحد قزوین دانشگاه آزاد اسلامی به روباتیک چیست. یک دانشگاه کوچک تر مثل پردیس چه نگاهی به روباتیک دارد؟ یک دانشگاه دولتی مثل خواجه نصیر چه رویکردی در روباتیک دارد؟ نقش انجمن روباتیک در دانش روباتیک کشور چیست؟ نگاه جامعه ایران به روباتیک چیست؟ اگر بخواهم جواب این سؤال را بدهم باید بگویم که در ساخت روبات هنوز فاصله بسکمک با جهان داریم. روباتیک و مکاترونیک در صنعت کاربرد بسکمک دارند.
در ایران می توان قطعات را خرید، وارد کرد و روبات را مونتاژ کرد. برای مثال خط تولید پژو 206 صندوق دار در ایران خودرو کاملاً روباتیک است اما تمام روبات ها متعلق به شرکت کوکا آلمان است. تا چندی پیش اپراتور تنظیمات این خط تولید از آلمان وارد می شد تا این که کارکنان ایران خودرو به آن مسلط شدند. این اپراتور حدود 200 روبات را پشتیبانی می کند و از نظر کیفی نیز به تأیید فرانسه درآمده است. به گفته پژوی فرانسه می توان از بدنه هایی که در خط روباتیک ایران خودرو استفاده می شود در فرانسه هم استفاده کرد. این نمونه ای از انقلاب کیفیت است.
باوجود این که نقشه جامعه علمی 20 ساله شده اما اولویت آن تغییر نکرده چراکه نقشه استاتیک است. قرار بود این نقشه براساس احتیاجهای روز جامعه به روزرسانی شود. کارگروهی برای شناسایی مسائل انتخاب شد تا به روزرسانی براساس گزارش آنها انجام شود. با این حال تا به امروز خروجی نداشته است.
حال سوال اینجاست که می توان خط تولیدی با 200 روبات بسازیم؟ خیر، فعلا احتیاج داریم روی ارتقای سطح کیفیت در صنعت کار کنیم. با این حال اگر نمی توانیم خودمان بسازیم، حداقل وارد کنیم. اگر روباتی که من ساختم کیفیت پایینی دارد، صنعت باید تحمل کند تا کیفیت آن در نسخه بعدی بهتر شود. باید سازنده باشیم، در غیر این صورت قسمت بازرگانی شرکت های بزرگ می توانند تمام ابزارآلات روباتیک خود را از آلمان بخرند. بدین شکل کیفیت هیچ وقت در صنعت ایران اتفاق نمی افتد.
خبرنگاران: روباتیک به عنوان اولویت نقشه جامع علمی کشور شناخته می شود؟
چراغ پور سماواتی: باوجود این که نقشه جامعه علمی 20 ساله شده اما اولویت آن تغییر نکرده چراکه نقشه استاتیک است. قرار بود این نقشه براساس احتیاجهای روز جامعه به روزرسانی شود. کارگروهی برای شناسایی مسائل انتخاب شد تا به روزرسانی براساس گزارش آنها انجام شود. با این حال تا به امروز خروجی نداشته است.
خبرنگاران: نقطه قوت دانشگاه ها در حوزه مکاترونیک چیست؟
چراغ پور سماواتی: مکاترونیک از سه واژه مکانیک، الکترونیک و کامپیوتر تشکیل شده است. به نظر می رسد در بخش دانشی مثل کامپیوتر که عمر کمتری داشته، بهتر توانسته ایم پیشرفت کنیم تا در بخش مکانیک که 300 تا 400 سال عمر دارد.
خبرنگاران: می توان گفت که در حوزه مکاترونیک رشد نامتوازنی وجود داشته است؟
چراغ پور سماواتی: سؤال خوبی است. در حوزه مکاترونیک موضوعات میان رشته ای مسئله ساز می شود. مشکل اصلی آن نیز متولیان اجرایی هستند، برای مثال استادی که فارغ التحصیل مکانیک است به دانشجویان مکاترونیک درس می دهد یا یک استاد با پیشینه مهندسی برق به آنها درس می دهد. به نظر می رسد که سیستم آموزشی نتوانسته سه رشته مکاترونیک، الکترونیک و کامپیوتر را به صورت متوازن به دانشجویان مکاترونیک ارائه بدهد.
خبرنگاران: در زمینه هوش مصنوعی نیز کار کرده اید؟
چراغ پور سماواتی: خیر، هوش مصنوعی بستر مهندسی کامپیوتر می خواهد. در بخش هایی از ویلچر هوشمند از این علم بهره گرفته شده است، برای مثال در اجتناب از برخورد با موانع یا بالا رفتن از پله. آنچه تحت عنوان هوش مصنوعی برای حل مسئله مطرح می شود، به حوزه مهندسی کامپیوتر تعلق دارد.
انتهای پیام/4021/
منبع: خبرگزاری دانشگاه آزاد آنا