خودکرده را تدبیر نیست - گردشیا

گروه دانشگاه خبرنگاران، احمد زمانی؛ روحانی هفته گذشته در جلسه هیأت دولت با اشاره به وجود دلال ها در بازار گفت: باید تمام مراحل فراوری تا توزیع پایش شود. امروز اعتراف می کنم مردم عزیز ایران! مواد غذایی فراوری شده، اما قیمت ناعادلانه و غیرمنصفانه و نادرست است. چرا مردم در فشار قرار می گیرند؟ باید پایش و نظارت کنیم و باید تعزیرات حکومتی با همه توان در بازار حضور داشته باشد، قوه قضائیه هم که اعلام آمادگی نموده است. همه باید کمک و کمک کنیم. وی با بیان اینکه معاون اول بیشتر در موضوع کنترل بازار وقت می گذارد، تاکید نمود: مطمئنم همه وزیران، مسؤولان تعزیرات حکومتی و قوه قضائیه، همه در کوشش هستند، اما این کوشش ها را باید مضاعف کنیم و نباید اجازه دهیم مردم در رنج و فشار قرار بگیرند.

گلایه روحانی از مدیریت بازار و شرایط نامطلوبی که این روز ها مشاهده می شود؛ در حالی است که در سال های گذشته بعضی وزرای دولت هم از بی توجهی رئیس جمهور به درخواست های آنان و عدم امکان تشکیل جلسه با وی گلایه نموده بودند، تا جایی که سال 94 نامه مشترک وزرای اقتصاد، صنعت، کار و دفاع به رئیس جمهور خبرساز شد. از سوی دیگر روحانی در شرایطی خود را در صندلی گلایه داشتن قرار داده است که در تمام 7 سال گذشته هیچ اعتنایی نسبت به نقد ها و هشدار های منتقدان خود که این روز ها را پیش بینی نموده بودند نکرد و حتی اسفند سال 96 در مجمع سالانه بانک مرکزی، منتقدان مالی دولت خود را کم عقل خوانده و گفته بود: بی خبر نیستم از افرادی که کوشش می نمایند این دستاورد صدمه ببیند. البته این از روی کم عقلی است. وقتی حساب می کنم، می بینم کسانی که با دولت مخالفت می نمایند، بیشتر بر مبنای کمبود عقل است. مبارزه با دولت معنی ندارد، مبارزه با دولت یعنی مبارزه با منافع ملی و منافع یک ملت؛ ضربه زدن به امید یک ملت و به اعتماد مردم است.

روحانی در شرایطی سال خاتمهی دولت خود را سپری می نماید که اساس رای آوری خود را بر پایه وعده های گشایش مالی در سایه مذاکرات خارجی تعریف نموده بود، با این حال سخنان روز گذشته وی نشان از آن داشت که گویا او از ثمره مذاکراتی که خود نیز روزگاری نه چندان دور سنگش را به سینه می زد رضایت ندارد. کلیدواژه دولت قبل که گفتار ثابت دولت نخست روحانی را تشکیل می داد، روز گذشته بار دیگر تکرار شد، اما این بار برای ارجاع به شرایطی مطلوب تر! رئیس جمهور در سخنرانی روز گذشته خود با اشاره به فشار های خارجی، مدعی شرایطی سخت تر از دولت قبل شد و گفت: ما اکنون در شرایط جنگ هستیم. بعضی می گویند ما در شرایط تحریم هستیم، این حرف دقیق نیست ما در شرایط تحریم نیستیم، در دولت قبلی تحریم بودیم، اما حالا در جنگ مالی هستیم.

شاید نارضایتی روحانی از شرایطی که خودش آن را فراتحریمی و جنگی می خواند بیش از نارضایتی اش از شرایط مالی محل سوال باشد. او در حالی در خاتمه دولت دوم خود از شرایط حاصل از فشار خارجی گلایه دارد که اساس مسؤولیت خود را از میان برداشتن این شرایط تعریف نموده بود. شرایط نامطلوب این روز ها را می توان نتیجه عینیت یافته مدیریت روحانی دانست. جنگ مالی این روز ها ماحصل سیاست خارجی دولتی است که رئیس آن در میدان رقابت های انتخابات ریاست جمهوری، منتقدان خود را به نفهمیدن زبان جهان محکوم می کرد.

شخصی که پس از برجام، از میان برداشته شدن سایه جنگ از سر کشور را نتیجه برجام می دانست، نمی تواند نقش برجام را از لوح این روز های کشور پاک کند. با تمام این اوصاف و در شرایطی که آخرین ماه های دولت روحانی در حال سپری شدن است، شاید بهتر باشد آقای رئیس جمهور حداقل در این روز ها کمی مخاطب نارضایتی هایش را تغییر دهد، شاید بهتر باشد زمانی که به دنبال مخاطب نارضایتی های خویش می شود، کمی آرام تر خود را مورد خطاب قرار دهد و پیش از آنکه شرایط این روز های کشور را برای خود واگویی کند به عواملی که کشور را به این شرایط نزدیک کرد نیز اشاره ای کند.

احمد زمانی - کارشناسی مهندسی هوافضا دانشگاه شریف

انتشار یادداشت های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط خبرنگاران نیست و صرفاً منعکس نماینده نظرات گروه ها و فعالین دانشجویی است.