تور مجازی: جایپور؛ هندوستان - گردشیا

راجستان (Rajasthan) بزرگترین استان هندوستان است و در شمال غربی این کشور قرار گرفته است. مرکز این استان، جایپور (Jaipur)، یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری هندوستان به شمار میرود. در جایپور، به هر سمت که نگاه کنید هه چیز غیرعادی و رویایی به نظر می آید، از تاریخ و گذشته افسانه ای شهر گرفته تا جاذبه های تماشای و چشم نواز آن.

در اواخر امپراتوری بزرگ مغول، در سال 1727، ماهاراجا جای سینگ دوم (Maharaja Jai Singh II) مرکز قلمرو خود را از شهر دوندار (Dhundhar) به مکان دیگری منتقل می نماید. در آن دوره، اولین مرکز این سرزمین، شهری به نام داسا (Dausa) بوده است. از آنجایی که جمعیت داسا روزبه روز در حال رشد بود و شهر دیگر ظرفیت چنین جمعیتی را نداشت و کم کم با مشکل کم آبی نیز روبه رو می شد، به ناچار پایتحت را منتقل می نمایند. جای سینگ دوم محلی در فاصله 50 کیلومتری داسا، در ارتفاع 431 متری از سطح دریا و در نزدیکی دو رودخانه را برای مرکز نو خود انتخاب می نماید و این گونه شهر جایپور پدید می آید.

امروزه، اثری از شهر داندار باقی نمانده است. اما محدوده اراضی آن به استان راجستان تعلق دارد و هم چنان این جایپور است که مرکز استان راجستان است. جایپور با جمعیت 6,5 میلیون نفر، دهمین شهر بزرگ هندوستان است.

برای ساخت ساختمان های این شهر که تا به امروز پا بر جا مانده اند از سنگ هایی به رنگ صورتی استفاده شده است؛ به همین علت است که جایپور را شهر صورتی می نامند. سیستم شهرسازی آشفته که یکی از ویژگی های شهرهای قدیمی است، در جایپور به چشم نمی خورد. مرکز تاریخی شهر از طریق خیابان های پهن به شش منطقه تقسیم شده است. این، در واقع، نمونه ای منحصربه فرد از شهرسازی است که بر اساس اصول معماری سنتی هندی بنا شده است.

مهمترین جاذبه های شهر جایپور در میان دیوارهای تاریخی آن قرار گرفته اند. یکی از این جاذبه ها باغ رام نیواس (Ram Niwas) است. در میانه های قرن 19، مساحتی حدود 310,000 متر را احاطه می کرد اما امروزه چیزی حدود 2/3 آن مساحت را پوشش داده است. در حال حاضر، محوطه باغ در اختیار موزه آلبرت هال (قدیمی ترین موزه استان)، کافه ها و پارک پرندگان است.

این مجموعه کاخ، ساختمان هاوا ماهال (Hawa Mahal) هم در برمی گیرد ـ بنایی 5 طبقه به شکل تاج کریشنا که به رنگ صورتی و قرمز است. این ساختمان مهم ترین جاذبه گردشگری جایپور و یکی از مشهورترین نمونه های معماری راجپوت است. نام این ساختمان به معنای قصر بادها است. و بنای خارجی آن بیش از 953 پنجره دارد؛ درگذشته بانوان قصر در پس این کاخ بزرگ می توانستند هیاهوی زندگی روزمره و مردم عادی را نظاره گر باشند.

کمی دورتر از این ساختمان تاریخی، بنایی قدیمی تر قرار گرفته است؛ یعنی جانتار مانتار که به فرمان موسس شهر ساخته شده است. ماهاراجا جای سینگ دوم هم به عنوان سیاستمدار و هم دانشمند شناخته می گردد. او به علوم ریاضی، معماری و اخترشناسی علاقه داشت. در دوران حکومت خود (1743-1699)، جای سینگ دوم، پنج رصدخانه تماشای در هندوستان می سازد. رصدخانه ای که در جایپور ساخته شده است بزرگترین و سالم ترین آن ها است. لوازم و ابزاری که در این رصدخانه وجود دارند نیز بسیار بزرگ هستند: ساعت آفتابی جانتار مانتار بزرگترین ساعت آفتابی جهان است و بیش از 27 متر قطر آن است.

در سال 1948، جانتار مانتار به عنوان میراث ملی و در سال 2010 به عنوان میراث جهانی از طریق یونسکو به ثبت جهانی رسیده است.

اما این ها تنها بناهای این شهر تماشای نیستند.باغ ها، معابد، قلعه ها و مقبره های تاریخی بسیاری در جایپور وجود دارد. برترین جاذبه شهر، برج سارگاسولس (Sargasuli)، در سال 1749 ساخته شده است و به نام ایسرا کات (Isar Lat) هم شناخته می گردد.

اگر توان بالا رفتن از این برج زیبا و تماشا شهر را ندارید، می توانید با تماشای تصاویر پانوراما شهر جایپور راببینید.

تور مجازی روزهای فرد، ساعت 10:15 شب در خبرنگاران منتشر می گردد. برای دسترسی به مقاله های این بخش به صفحه اختصاصی تور مجازی مراجعه کنید.