از فریاد بلوط تا ساکنین طبقه بالای لاله زار - گردشیا

به گزارش گروه فرهنگی خبرنگاران، سومین نشست فیلم، خبر چهارمین روز از جشنواره سینما حقیقت ظهر روز آدینه 28 آذر ماه برگزار و در آن مستند های فریاد بلوط، گردان تک نفره، ساکنین طبقه بالای لاله زار و موسیقی زندگی من است معرفی و آنالیز شد. ناصر صفاریان اجرای این برنامه را برعهده داشت.

آتش سوزی در جنگل

نخستین مستندی که در این نشست آنالیز شد، فریاد بلوط ساخته محسن سخا بود.

محسن سخا در این نشست گفت:من در فضای محیط زیست در غرب کشور کار می کنم. مدتی پیش با زوجی آشنا شدم که آتشی را خاموش نموده بودند و ماجرایی داشتند. در آنجا حس کردم که باید روی این ماجرا کار کنم. دلیل آتش سوزی و سوختن ده هکتار جنگل نیز درگیری های معمول بین دامدار و اهالی بود.

وی افزود: بعد از انقلاب سفید که زمین هایی بین عشایر تقسیم شد، بسکمک از آن ها یکجا نشین شدند. همین موضوع مسائلی را ایجاد نموده است. یکی از دلایل اینکه در یک سال 70، 80 آتش سوزی اتفاق افتاده اختلافاتی است که بین دامدار ها و اهالی دیگر رخ می دهد.

سخا در ادامه گفت: اگر ما بحث فرهنگسازی را جدی بگیریم که نمی گیریم، می توان از بسکمک از آتش سوزی ها جلوگیری کرد. برای فیلم یک ماه در آن منطقه بودم و به من خبر دادند که بعد از رفتنم آمار اتش سوزی ها به شدت پایین آمده است. می گفتند دوربین شما تاثیر خود را گذاشت و حجم اتش سوزی ها به شدت پایین آمد.

وی ادامه داد: در این سال ها که کار می کنم، فهمیدم بیشتر آتش سوزی ها عمدی است و دغدغه افرادی را دارم که برای محیط زیست جان خود را می گذارند. همواره به خودم می گویم که باید فیلمم را درباره این آدم ها بسازم.

شهیدی که برای وطن جنگید

دومین مستندی که در این نشست آنالیز شد، گردان تک نفره ساخته داریوش کمک بود.

داریوش کمک در این نشست گفت: این فیلم برمبنای ایده مشترک من و یکی از دوستان دیگر است که به تلویزیون پیشنهاد دادیم و قبول شد که توسط شبکه یک ساخته گردد. فیلم به هیچ وجه سفارشی نبوده است.

وی افزود: ما در حال ساخت فیلم مستندی هستیم که کاراکتر اصلی آن به شهادت رسیده است. ما 5 فراز مهم از زندگی او در جنگ می بینیم که دوست داشتم مخاطب آن ها را ببیند. راوی فیلم خود شهید زرین است و به صورت اول فرد روایت می گردد. تک تیرانداز آمریکایی با 272 هدفی که زده برترین تک تیرانداز دنیا شده است، اما تک تیرانداز ما بیش از 3 هزار هدف نظامی را زده است. اما چیزی که برای من از شخصیت این شهید جالب بود ابعاد جوانمردی این آدم بود.

این مستندساز ادامه داد: من برای کسی که 272 را کشته فیلم نمی سازم، چون او قاتل است. اما شهید زرین قهرمان است که برای وطنش می جنگد و فرمانده جنگ به او لقب گردان تک نفره را می دهد.

کمک در ادامه گفت: در حوزه جنگ و دفاع مقدس فیلم های کمی ساخته نشده است، اما این سوژه مورد عجیبی بود که متاسفانه خودم هم او را نمی شناختم و در فرایند فیلم با او آشنا شدم و از این بابت خوشحالم. قرار است درباره این شخصیت یک فیلم سینمایی ساخته گردد.

داستان ورود چرخ خیاطی به ایران

سومین مستندی که در این نشست آنالیز شد، ساکنین طبقه بالای لاله زار ساخته فریبا رییسی بود.

فریبا رییسی که به صورت آنلاین در این جلسه حضور داشت، گفت: علاقه زیادی به پژوهش دارم و در ده سال اخیر دو مورد از پژوهش هایم کتاب شد. به تاریخ ایران علاقه زیادی دارم و اتفاقی ساختمان تاریخی (سینکه) نزدیک کوچه برلن را دیدم و از آن به تاریخ ورود چرخ خیاطی در ایران رسیدم. این پژوهش هرچه جلو رفت بیشتر حس کردم که مستند بهترین بستر برای بیان آن است.

وی افزود: در خصوص تاریخ لباس ایران پژوهش های زیادی دارم و نمی خواستم فیلمم تاریخ لباس ایران باشد. وقتی با خیاط های لاله زار صحبت کردم با مسائل کار آن ها آشنا شدم و به سمت مسائل اجتماعی کار آن ها و مسائلی که با آن ها روبرو بودند پرداختم.

این مستندساز در ادامه گفت: در ابتدای فیلم متوجه شدیم که چقدر با کمبود اسناد روبرو هستبم و چقدر دسترسی به اسناد کشورمان سخت است. از این جهت بخش استفاده از اسناد هنر تدوین گر است که با همکاری او از اسناد قدیمی همراه با نریشن سعی کردیم اتفاق تازه ای را ایجاد کنیم.

رییسی در خاتمه گفت: سعی کردم در تجربه اول فیلم را برای همه بسازم و خیلی مخاطب خاصی را در نظر نگیرم.

جوانی و موسیقی رپ

چهارمین مستندی که در این نشست آنالیز شد، موسیقی زندگی من است ساخته مهدی محمودی بود. مهدی محمودی در این نشست گفت: بستر فیلم موسیقی رپ است. جوانی که علاقه به موسیقی رپ دارد و ما در فیلم اختلاف بین پدر و پسر را می بینیم. این سوژه جذابیت هایی داشت که سبب شد برای ساخت آن اقدام کنیم.

وی افزود: در حوزه موسیقی رپ صحبت های کمی شده و خبر رسمی از آن نیست. ذهنیت از این موسیقی در دید بزرگان ما نیز چیز بدی است. در صورتی که می تواند اینطور نباشد. در فیلم پدر اصلا گوش نمی دهد. در واقع ما تفاوت فرهنگی که بین دو نسل وجود دارد را در این فیلم می بینیم.

این مستند ساز در ادامه گفت: صحبتی با کاراکتر اصلی داستان کردیم و گفتیم که دوست داریم به زندگی تو نزدیک شویم و هر آنچه که هست را نه کم و نه زیاد به تصویر بکشیم. ابتدا محمد نگرانی داشت، ولی بعد اعتمادش جلب شد. ما هر آنچه بود را روایت کردیم و هیچ دخالتی در ایجاد صحنه ها نداشتیم. تنها حضور داشتیم و ضبط کردیم.

محمودی در ادامه گفت: فیلمبرداری فیلم 3 سال طول کشید و بیش از 100 ساعت راش جمع شد. در نتیجه سعی کردیم از بین این ساعات حقیقت زندگی محمد را روایت کنیم.

چهاردهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران سینماحقیقت به دبیری محمد حمیدی مقدم، از 25 آذرماه شروع شده و تا 2 دی ماه به صورت آنلاین برگزار می گردد.