همزیستی انسان های نخستین با اجداد اولیه تر ، فسیل 4.3 میلیون ساله ای که به بازنگری در تاریخچه تکامل انسان ها منجر شد
به گزارش گردشیا، در کشفی شگفت انگیز، باستان شناسان در کنیا یک استخوان فک متعلق به گونه ای باستانی از انسان ریخت ها (hominins) را کشف نموده اند که احتمالاً همزمان با نخستین اجداد انسانی ما بر روی زمین زیسته است. این گونه که با نام آسترالوپیتکوس آنامنسیس (Australopithecus anamensis) شناخته می گردد، تا پیش از این کشف نو تصور می شد که پس از ظهور نخستین انسان ریخت ها پدید آمده است. با این حال، فسیل تازه به دست آمده نشان می دهد که این گونه می توانسته در واقع یکی از شاخه های هم زمان و موازی با نخستین اجداد انسان ها بوده باشد.
درک تازه از طبقه بندی و زمان بندی گونه های اولیه انسان ریخت ها
گونه های باستانی انسان ریخت ها معمولاً به سه دسته بزرگ تقسیم می شوند. قدیمی ترین این دسته ها به عنوان انسان ریخت های ابتدایی (basal hominins) شناخته می شوند که به عنوان نیای نخستین انسان ها در نظر گرفته می شوند. پس از آن ها، گروه دیگری از گونه ها به نام آسترالوپیت ها (australopiths) پدیدار شدند. این دسته شامل گونه هایی همانند آسترالوپیتکوس آنامنسیس و آسترالوپیتکوس آفارنسیس (Australopithecus afarensis) است که بعدها به شکل گیری خط اولیه هومو (Homo) منجر شدند، که در نهایت به پیدایش انسان مدرن انجامید.
پیامدهای کشف تازه در تکامل انسان: بازنگری در درخت خانوادگی انسان
در گذشته، دانشمندان بر این باور بودند که آسترالوپیتکوس آنامنسیس حدود 4.2 میلیون سال پیش در منطقه ها کنیا و اتیوپی ظهور نموده است و بنابراین احتمالاً پس از آردیپیتکوس رامیدوس (Ardipithecus ramidus) که در بین 4.5 تا 4.3 میلیون سال پیش در اتیوپی می زیسته، به وجود آمده است. اما کشف تازه فسیل فکی که در سال 2011 در شرق تورکانا کنیا به دست آمده و اکنون با دقت بیشتری آنالیز شده است، نشان می دهد که این فرد خاص حدود 4.3 میلیون سال پیش زندگی می نموده است. این بدان معنی است که آسترالوپیتکوس آنامنسیس و آردیپیتکوس رامیدوس در دوره ای مشابه زیسته اند.
تغییر منظره: داستان پیچیده تر از آنچه تصور می کردیم
تحقیقات تازه نشان می دهد که احتمالاً آردیپیتکوس رامیدوس نیای مستقیم آسترالوپیتکوس آنامنسیس نبوده است. بلکه این دو گونه ممکن است به عنوان شاخه های خواهر نزدیک به هم از یک درخت تکاملی گسترده تر تلقی شوند. با وجود اینکه این نتایج قطعی نیستند، اما پژوهشگران استنباط می نمایند که ارتباطات پیچیده تری بین این گونه ها وجود دارد. این پژوهش نه تنها تصویری دقیق تر از زمان و چگونگی تکامل انسان ها به ما ارائه می دهد، بلکه نشان می دهد که داستان تکامل انسان ممکن است به مراتب پیچیده تر و پر از پیچ و خم های بیشتری باشد.
این تحقیق بار دیگر تأکید می نماید که دانسته های ما از تاریخچه تکامل انسان همچنان ناقص است و هر کشف تازه می تواند مسیر دانش ما را تغییر دهد، گویی که با هر فسیل تازه کشف شده، قطعه تازهی از پازل پیچیده تکامل انسانی را پیدا می کنیم که ممکن است تصویر کلی را بازنویسی کند. این پژوهش که در مجله معتبر Journal of Human Evolution منتشر شده است، یک گام بزرگ دیگر در راه فهم بهتر مسیر پرپیچ و خم تکامل ما به عنوان انسان ها به شمار می رود.
منبع: یک پزشک